Jan van Wees (77) nog altijd in beweging

 

Personalia:

 

 

Jan van Wees in actie in de Waterleidingduinen

 

Jan van Wees was als eerste bereid aan de nieuwe rubriek “uitgelicht” mee te werken. Wij hebben voor Jan gekozen omdat hij de oudste, nog actieve, loper van onze groep is. Al ruim 35 jaar bepaalt hij voor een belangrijk deel het gezicht van onze groep. Wie kent hem niet? Tijd om Jan wat nader aan de tand te voelen.

 

Wanneer ben je met hardlopen begonnen?

Ik loop vanaf mijn 18e jaar. Ik was lid van Holland en was vooral actief op de 1500 en 3000 meter. Ooit was ik B-klasser op de 3000 meter (9:21) Ik trainde er o.a. met Arie Kortekaas, André van Son en Cees Visser. Later liepen we ook  een rondje van 7 km in de Kennemerduinen

 

Wanneer en hoe ben je bij de Bap van der Pol Groep gekomen?

Cees Visser nam me in 1971 mee naar Leyduin. Daar trainde een groepje onder leiding van ene “Bap”. Een paar mensen van het eerste uur die er nu nog steeds zijn, waren: Jan Kroft, Arie Kortekaas en Dick Gevaert. Als ik het mij goed herinner liepen we daar zo’n 12 km op de woensdagavond. In het begin had ik moeite met de afstand. Ik werd zo enthousiast dat ik me door Cees Visser over liet halen om ook zaterdags in de Waterleidingduinen te komen trainen. Hier maakte ik voor het eerst kennis met de echt lange afstanden van 25km en meer.

 

Wat zijn je beste prestaties en wanneer zijn die geleverd?

 

 

Jan loopt in het spoor van zijn zoon Hans zijn beste tijd op de 10 km (1980)

 

 

 

Jan, zij aan zij met Kees van der Aa, bezig met de Maassluis Marathon

 

Jan met Ben Neve en Cees Hermans bezig aan zijn snelste Winterronde ooit (1:48:02).

 

Hoe voelt het om de oudste nog actieve loper van onze groep te zijn?

We leven nu in 2005 en ik ben inderdaad de oudste actieve loper (77 jaar) van onze groep. Voordeel is dat je geen concurrentie meer hebt te duchten van andere lopers binnen de groep. Het heilige moeten is er gelukkig wel af. Niet dat ik het niet meer zou willen maar je lichaam vindt dat het zo langzamerhand wel genoeg is.

 

Hoe lang wil je nog doorgaan?

Stoppen is niet aan de orde. Het komt er dus op neer dat je je lichaam tegemoet komt. Niet zo snel meer, dat is makkelijk genoeg, gaat vanzelf. Een tweede punt is het langzamere herstel na de inspanning. Door minder te trainen voorkom je dat het fout loopt. Minder trainen is daarom het devies. Dit is niet leuk, maar een noodzakelijke beslissing. Als je niet gedwongen wil worden om vanwege een blessure te moeten stoppen, dan zal je dus moeten letten op de signalen van je lichaam, die komen vanzelf, zo simpel is dat. Ik heb besloten om van de drie trainingen in de week terug te gaan naar twee. Meer tijd dus om te herstellen en geloof me of niet, het werkt. Het gaat weer goed en….zelfs iets harder. Op dus naar de 80 jaar (voorlopig, kan eventueel verlengd worden).

 

Wat betekent onze hardloopgroep voor je?

Ik loop nu bijna 35 jaar en het is duidelijk dat hardlopen een belangrijk deel van mijn leven heeft uitgemaakt en dat nog steeds doet. Lange afstand lopen is toch min of meer een verslaving geworden . Hoewel het een individuele sport is, is het lopen in een grote groep gelijkgestemden ontzettend gezellig. Het gezamenlijke inlopen is prettig en er wordt wat afgekletst. Een half uurtje inlopen, ongeveer 5km, is zo gepiept.

 

Het lopen in een grote groep gelijkgestemden is ontzettend gezellig.

 

Ik ben nu zo’n 17 jaar gepensioneerd. Dat is een groot voorrecht want ’s winters in het donker lopen langs de openbare weg is niet leuk, dat vraagt toch wel iets van je. De afgelopen 17 jaar overdag de duinen in, is bijzonder aangenaam en dat kan ik nog jaren vol houden. De sfeer in de groep en de natuur om je heen geven je steeds weer de impuls om niet te versagen, ook al is dit niet altijd gemakkelijk als je een gezin met vier kinderen hebt, een eigen huis en een grote familie. Dan moet er nog wel eens wat geregeld worden. Hiervoor heb je een begripvolle vrouw nodig, en die heb ik toevallig ook nog.

 

Overdag de duinen in, is bijzonder aangenaam.

 

Wat zijn de belangrijkste verschillen met pakweg zo’n 20 à 30 jaar geleden?

Buiten het feit dat we allemaal ouder zijn geworden, zie ik inderdaad wel een paar verschillen, al hebben die natuurlijk wel te maken met de vergrijzing van de groep.  Vroeger deden we  in groepsverband vaak mee aan officiële wedstrijden. Veel prijzen en veel gezellige heen- en terugreizen naar plaatsen in het hele land. Ook aan feesten heeft het niet ontbroken! Het lijkt mij dat dit de laatste jaren wat minder is geworden, maar dit heeft zoals ik al zei alles te maken met de vergrijzing die ook binnen onze groep plaats vindt.

 

Ook aan feesten heeft het niet ontbroken.

 

Wat doe je als je niet loopt?

Feit is dat het lopen op zich al behoorlijk veel van je tijd vergt. Dit betekent dat er voor andere zaken niet zoveel tijd over blijft. Ik heb een eigen (oud) huis en dat betekent dat je regelmatig allerlei klussen moet uitvoeren in huis en niet te vergeten de voor- en achtertuin. Gelukkig hebben wij de taken nog ouderwets verdeeld en hoef ik niet te koken. Mijn huishoudelijke taken blijven beperkt tot stofzuigen en ramen lappen aan de buitenkant. Ook de financiële zaken neem ik als oud administrateur zelf ter hand. De avonden worden gebruikt voor het lezen van kranten en tijdschriften, evenals de verjaardagen en de familiefeestjes. Ik lees regelmatig boeken zoals Engelse pockets afgewisseld met Nederlandse boeken. Ook een hobby is postzegels sparen. Het komt neer op het opbergen van de hele wereld in albums. De Nederlandse postzegels probeer ik compleet te maken door alle uitgiften te kopen en via veilingen oude zegels te kopen. In de zomer op mooie dagen en in de vakanties fietsen we graag vanuit een bungalow in het oosten of zuiden van Nederland. TV kijken doe ik vrij selectief. Dit alles overwegend vraag ik mij af hoe ik ooit 48 uur per week bij een baas heb kunnen werken en nog tijd  besteden aan vier kinderen en een vrouw? Ik zou het niet weten, maar mijn vrouw is nog steeds bij me en m’n kleinkinderen komen vrij regelmatig bij ons over de vloer. Zelfs al moeten ze daarvoor uit Londen (Hans), Amsterdam (Peter), Zaandijk (Gerard) en Haarlem (Ireen) komen met natuurlijk de aanhang.

 

Is er tot slot nog iets wat je kwijt wilt?

 Ja, een belangrijke factor in het loop gebeuren is de coach. Het opstellen van de te lopen rondes is nu eenmaal niet eenvoudig. Veel variaties in de parcoursen en afstanden, rekening houden met de wind, de waterstand van de zee, en dat nog voor drie, nu zelfs voor vijf, afstanden is een serieuze zaak. De afstanden zijn tot op de meter nauwkeurig! En ook de tijd speelt een grote rol. Per slot van rekening wil je toch weten of je conditie op peil blijft, of je beter wordt en nog belangrijker is, waarom kom ik niet meer vooruit?

 

Alle reden dus om blij en dankbaar te zijn dat er nog steeds iemand bereid is dit te doen. Na Bap, Hill, Gerard en Sjoerd is nu Jan Krouwel degene die ons letterlijk voorgaat in de strijd tegen de stopwatch.

Jan, bedankt namens alle lopers en loopsters.

 

Het is duidelijk dat hardlopen een belangrijk deel van mijn leven heeft uitgemaakt en dat nog steeds doet.