Historie van de "Bap van der Pol hardloopgroep", opgetekend door Bap van der Pol
In september 1951 werd ik weer lid van de Atletiekvereniging Haarlem; ik zeg weer, omdat ik ook reeds vóór en in het begin van de tweede wereldoorlog lid van deze vereniging was. Door verschillende omstandigheden - onder meer werd ik in juli 1943 verplicht te werk gesteld in Duitsland - ben ik een aantal jaren niet actief geweest (althans niet met lopen), maar, zoals bekend: het bloed kruipt enz…..
We hadden in die tijd het voorrecht om in de winter 's zondags op het Cios-terrein te mogen trainen. Ook andere soorten sporters, bijv. wielrenners, watersporters enz. volgden bij Haarlem de conditietraining. Bij de kanovaarders trainde onder meer "onze" Gerard Koel mee. Na verloop van tijd viel het mij op dat tijdens de Cios-training twee "Haarlem"-lopers er een eigen trainingssysteem op na hielden. Het bleken Bas Fennis en Gerrit van de Bosch te zijn, die trainden voor wegwedstrijden. In die tijd een heel nieuw fenomeen. Omdat die manier van trainen mij ook aantrok, sloot ik me bij hen aan. Met een beetje fantasie zou je kunnen zeggen dat hieruit (1952) de Bap van der Pol groep is ontstaan.
Gerrit van de Bosch moest het na een tiental jaren voor gezien houden. Hij had doorlopend last van enkelblessures. Bas Fennis is tot begin jaren tachtig ('83-'84) een trouw loper in onze groep geweest. Daarna is hij nog een aantal jaren met Zeegert Kruyswijk en mij in de Kennemerduinen blijven trainen. Vlak nadat hij 76 jaar was geworden (1990) is hij definitief gestopt en in 1991 verhuisd naar Alkmaar.
Zoals bekend houdt onze groep er geen ledenadministratie, of wat voor administratie dan ook, op na. Toch wil ik uit mijn geheugen puttend, wel een aantal dingen memoreren.
Het zal rond de jaren '56-'57 geweest zijn, dat wij (Fennis, Van de Bosch en ik) kennis maakten met de Cross Le Soir, voorzover mij bekend de eerste volkscross zoals wij die tegenwoordig kennen. Deze loop werd gehouden op het vliegveld van Brussel en georganiseerd door de krant Le Soir. We moesten daarvoor wel zondagochtend om 6 uur op pad gaan, want de start was om 10 uur. Er werden veel speciale busreizen georganiseerd voor de Nederlandse deelnemers. We hadden geluk dat ons drietal al gauw werd uitgebreid tot vier, nl. door de komst van Ruud Kitseroo (ook thans nog een door menigeen gevreesde lange-afstandloper). Dit zondagskind had toen al een auto en dat maakte de reis naar Brussel uiteraard veel comfortabeler.
Ruud is ook nu nog één van onze regelmatige lopers, zij het dat hij met regelmatig bedoelt: 2 of 3 keer achter elkaar en dan weer een paar maanden niet. Wel verzekert hij iedere keer dat hij vanaf nu serieus gaat meetrainen. Enfin, we zullen maar denken: iedere keer dat-ie echt komt is meegenomen. Er zit dan altijd een feestelijk tintje aan de training.
Een andere "gouwe ouwe" is Ben Imthorn. Ik denk dat Ben in '64 of '65 bij ons is gekomen. Hij haalde ons over om op het landgoed Leyduin te gaan trainen (dit gebied is bij de wat oudere lopers wel bekend). Op dit terrein hadden we verschillende trajecten samengesteld. Eén daarvan was de zogenaamde kleine ronde (ca. 1350 meter met een venijnige klim). Op die ronde is Ben nog steeds recordhouder met een tijd van 3 min. 53 sec. Eerlijkheidshalve moet ik erbij vermelden, dat we nooit meer op Leyduin trainen en dat dit record niet meer zal worden verbeterd. Wisten jullie overigens dat Ben in zijn juniorentijd een zeer verdienstelijk baanloper was? Zijn specialiteit: 400 en 800 m. Hij liep onder meer op een grasbaantje van 300 meter een 800 m binnen de twee minuten en dat was in die tijd heel knap. Door zijn verhuizing naar Fluitenberg (Drente) is Ben helaas niet meer zo vaak van de partij. Als het even kan is-ie echter wel op zaterdag aanwezig, al is het maar om met mij samen ons vijf-jaren plan door te nemen (waar we overigens al zo'n 20 jaar mee bezig zijn).
Nog iemand die meetrainde op Leyduin, Garmt Zuidema, heeft een jaar of twee geleden de pijp aan Maarten moeten geven in verband met een hardnekkige knieblessure. Helaas, want Garmt was een enthousiast lid van onze groep.
In de tweede helft van de jaren zestig gingen we van Leyduin over naar de Waterleidingduinen.
Ik wil tot slot nog een drietal lopers afzonderlijk memoreren, die praktisch vanaf het begin van de duintraining bij ons waren en dat ook nu nog zijn, nl. Jan Kroft, Arie Kortekaas en Dick Gevaert.
Jan Kroft is in feite door mijn toedoen marathons gaan lopen. Wij trainden nl. destijds vaak samen en nadat het mij voor de eerste keer gelukt was (ik had het ook nooit eerder geprobeerd) een marathon uit te lopen (op het circuit van Zandvoort), tijd 1 uur 50 minuten, (eh… ik bedoel 3 uur 50 minuten) trok hij eveneens de stoute (marathon)schoenen aan en werd zelfs een min of meer fanatiek marathonloper (overigens in aanzienlijk betere tijden dan die van mij).
Arie Kortekaas was, voordat hij zich definitief bij onze groep aansloot, een verdienstelijk baanloper (5 en 10 km). Hij had echter één handicap. Zoals het een echte diesel betaamt kwam hij altijd pas op dreef op ongeveer de helft van de afstand, maar wist dan altijd nog het grootste gedeelte van de lopers in te halen. Hij is al vele jaren onze vaste gediplomeerde tijdwaarnemer. Dick Gevaert was echt een man van vallen en opstaan, of in dit verband liever gezegd, van (heel) hard lopen, dan bijna stilstaan, en vervolgens, alsof ie pas begon, er weer in tomeloze vaart vandoor. Ook had hij de gewoonte om bijna iedere week te vragen wanneer er weer eens een feestje was. Tegenwoordig heeft-ie het daar niet meer zo over, maar is hij blijkbaar een fanatiek filmer geworden (een soort bijverdienste, Dick?).
Eerste Groepsfoto van de Bap van der Pol groep uit 1973
Bovenste rij: Adrie Schaper Dick Gevaert Ted Kroft Ruud Kitseroo Ton v.d. Aar Huib de Ridder Kees v.d. Aar | Middelste rij: John Dekker mevrouw Hoogevorst Joost de Bok Ton v.d. Linden Ben Imthorn Piet Kenbeek Kees Kruijver Piet Spanjaart Jan Kroft de heer Hoogevorst | Onderste rij Arie Kortekaas Piet van Kessel Garmt Zuidema Onbekend Bap v.d. Pol Rob ter Poorten Bas Fennis Jan van Wees |
Eind jaren '60 - begin '70 kwamen er bijna iedere training nieuwe lopers bij. Dat kwam doordat er nogal wat kleine groepjes - zo'n 3 of 4 man - zich bij onze groep aansloten. Daardoor ontstond ook nogal wat verschil in de mogelijkheden van de lopers en kwam ik op het idee A-, B- en C-routes te gaan bedenken. Dat was ook niet zo eenvoudig, want behalve dat het begin voor iedereen hetzelfde was, moest dat ook voor de laatste kilometers het geval zijn. Volgens Ruud Kitseroo had ik op mijn werk een kaart aan de muur hangen waarop ik de halve dag routes aan het uitstippelen was. Als iemand mij nodig had, liet ik dan zeggen dat ik in vergadering was. Voor de goede orde: Ruud sprak niet de waarheid.
Hoe is de Bap van der Pol groep ontstaan? Naar mijn mening aldus:
Een aantal jaren geleden - laten we het houden op zo'n 12-15 jaar - werd er een aantal malen in Friesland een estafette-stratenloop gehouden met begin- en eindpunt in Leeuwarden. Bij onze groep was veel belangstelling voor dit gebeuren, dus namen er van ons twee ploegen aan deel. Eén van de verplichtingen was, dat iedere ploeg - bestaande uit 10 lopers - een naam moest hebben. Eén ploeg was reeds ingeschreven onder de naam "Haarlem", maar wat moest die andere? Iemand kwam op het idee de tweede ploeg in te schrijven onder de naam "Bap van der Pol groep" en sindsdien is die naam gebleven.
Toen ik 65 jaar werd heb ik de leiding van de groep kunnen overdragen aan Hill. Ik neem aan dat eenieder het met mij eens is, dat hij deze taak tot volle tevredenheid vervult.
Helaas is mijn contact met de groep de laatste jaren bijna uitsluitend beperkt tot de zaterdagmiddag. Zolang ik dat nog kan blijven doen gaat het met mij in elk geval nog goed.
Bap van der Pol
overleden op 87 jarige leeftijd op 3-2-2009)